Zdołali przeżyć 72 dni w kilkudziesięcio stopniowym mrozie, jedli ludzkie mięso i przeszli pieszo ekstremalnie trudny odcinek najwyższego pasma górskiego Ameryki Południowej. Dokonali tego mimo traumatycznych przeżyć związanych z katastrofą lotniczą, a jeden z nich tuż po wypadku przez trzy dni leżał wśród ciał ofiar, ponieważ uznano, że nie żyje. Zderzenie ze zboczem przetrwał także aparat fotograficzny, którym rozbitkowie udokumentowali swoje przeżycia. Historia urugwajskiej drużyny rugby to przykład niewiarygodnej woli walki i umiejętności przetrwania człowieka w najtrudniejszych warunkach.
13 października 1972 – tragiczna katastrofa samolotu w Andach
Tego dnia rugbyści zespołu Old Christians Club wraz z rodzinami wyruszyli do Chile samolotem Fairchild FH-227D, należącym do linii lotniczych Urugwaju. Nastroje na pokładzie były znakomite, ale trudne warunki pogodowe zwiastowały zbliżającą się katastrofę. Pilot samolotu, którym podróżowali był nawet zmuszony wykonać nieplanowane międzylądowanie na ostatnim lotnisku przed Andami. Po kilkunastogodzinnym oczekiwaniu maszyna wystartowała w podróż, z której 29-ciu pasażerów miało już nie wrócić.
Nad Andami pilot popełnił tragiczny w skutkach błąd. Silny, zachodni wiatr spowolnił lot, przez co pilot źle obliczył czas potrzebny na przebycie przełęczy Paso Pehuenche. Przez gęstą mgłę źle ocenił położenie maszyny i zbyt wcześnie wykonał manewr skrętu, co sprawiło, że zaczepił skrzydłem o jeden z górskich wierzchołków.
Samolot stracił prawe skrzyło, które następnie z dużą siłą uderzyło w pionowy statecznik wyrywając go i pozostawiając sporą dziurę w kadłubie. W wyniku tego samolot uderzył w kolejne wzniesienie i stracił również lewe skrzydło. Konsekwencją tych zdarzeń był upadek samolotu, który zsuwał się po zboczu bez skrzydeł, aby ostatecznie zatrzymać się na śnieżnej zaspie. Na miejscu zginęło 12-tu z 45-ciu pasażerów, w tym jeden z pilotów. Wiele osób miało rozległe obrażenia, które w ciągu kilku godzin (lub dni) spowodowały śmierć w okropnych męczarniach.
Po ośmiu dniach od wypadku przy życiu utrzymało się jedynie 27 osób. Warunki były fatalne. Temperatura w nocy spadała do -35 stopni Celcjusza, a ocalałe osoby były całkowicie nieprzygotowane do przebywania w górach. Nie mieli co jeść, nie posiadali ciepłych ubrań, ani gogli które mogłyby zapobiec ślepocie śnieżnej (ostre zapalenie spojówek i nabłonka rogówki wywołane ekspozycją na promieniowanie UV). Wiele osób było rannych, a ocaleni nie mieli leków i opatrunków. akcję ratowniczą przerwano.
Katastrofa w Andach kanibalizm – najtrudniejsze decyzje
W końcu rozbitkowie postanowili zacząć jeść mięso ofiar katastrofy. Ta dramatyczna decyzja bez wątpienia uratowała im życie, ale nie wszyscy się na to zdecydowali i zmarli przed dotarciem ekipy ratunkowej.
Nando Parrado przewodził ekspedycji, która postanowiła w końcu opuścić wrak i ruszyć po pomoc. To właśnie on z rozległymi obrażeniami przeleżał 3 dni w śpiączce i uznano go za zmarłego. Nando 60 dni po katastrofie ruszył razem z dwójką przyjaciół, aby powiadomić służby ratunkowe.
„Przeżyli jedynie kanibale”
Jeden z kompanów Nando zawrócił w trakcie drogi, a pozostałej dwójce udało się dotrze do Chile i wezwać pomoc. Po 72 dniach od katastrofy lotniczej w Andach przyszedł ratunek. Był 23 grudnia, czyli tuż przed świętami Bożego Narodzenia, a przybycia ratowników doczekało tylko 16 osób. Bardzo szybko prasa zaczęła nazywać uratowanych kanibalami.
W roku 1974 roku ukazała się książka opisująca historię. W 2010 roku na jej bazie powstał film dokumentalny „I Am Alive”, w którym o całym zdarzeniu opowiada m.in. Nando Parrado. Wcześniej nagrano też film fabularny oparty o historię feralnego lotu numer 571.
Cała historia pokazuje, jakich rzeczy jest w stanie dokonać człowiek kierowany chęcią przeżycia. Nie życzę nikomu, aby został postawiony przed takimi dylematami, jak bohaterowie tego wpisu.
Film dokumentalny o katastrofie:
Zobacz też:
• Vesna Vulović – stewardesa, która przeżyła upadek z 10 000 metrów!
• Poon Lim – rozbitek, który samotnie przetrwał 133 dni na tratwie na Oceanie Atlantyckim
• Juliane Koepcke przeżyła katastrofę samolotu, który spadł z 3000 metrów
• Potrzymaj mi piwo, czyli historia pewnego pilota, który po pijaku ukradł samolot i wylądował nim w centrum miasta
• Leonid Rogozow – radziecki chirurg, który przeprowadził operację na samym sobie
• Nierozwiązane tajemnice XX wieku: Katastrofa Tunguska 1908 rok
Skomentuj
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.