Śmierdzący król owoców, czyli 9 ciekawostek o Durianie

Durian (a właściwie zybuczkowiec właściwy) to owoc, który jest uprawiany i niezwykle popularny w wielu krajach południowo-wschodniej Azji. „Król owoców” (zdaniem Azjatów to najsmaczniejszy owoc świata) osiąga do 40 cm długości i 4-5 kg wagi, a w środku skrywa żółtawy, słodki miąższ. Durian swoim kształtem przypomina kokos, z tą jednak różnicą, że zieloną skórkę śmierdzącego owocu pokrywają kolce. Azjaci twierdzą, że Durian „pachnie jak piekło smakuje jak niebo”.

Dlaczego Durian śmierdzi?

Najbardziej charakterystyczną cechą tego azjatyckiego owocu jest jego zapach, który większość osób uznaje za bardzo nieprzyjemny (niektórzy mówią wprost, że Durian po prostu śmierdzi). Dlaczego tak jest?

Przez wiele lat nie wiadomo było dlaczego król owoców tak śmierdzi – dopiero w 2012 roku grupa chemików z niemieckiego Centrum Badawczego Chemii Spożywczej we Freising przebadała owoc i wyizolowała 41 odorantów (substancji posiadających zapach). Co ciekawe 24 z nich nigdy wcześniej nie były kojarzone z durianem – wśród odkrytych odorantów były związki odpowiadające m.in. za odczuwanie zapachu owocowego, karmelowego, zapachu siarki, miodu, cebuli, zgnilizny i kapusty.

Martin Steinhaus, który kierował badaniami powiedział, że jeden z odorantów, który nadaje zapach smażonej cebuli nigdy wcześniej nie był znaleziony w żadnym produkcie żywnościowym, a cztery inne związki chemiczne o charakterze odorantów w ogóle nie były dotąd znane nauce.

No durians

Tabliczki napisem „No durians” można spotkać w wielu miejscach publicznych – zakaz dotyczy nie tylko spożywania ale i wnoszenia owoców duriana między innymi w metrze, centrach handlowych, hotelach i samolotach. W wielu miejscach w Azji tabliczki te znajdują się tuż obok tabliczek informujących o zakazie palenia. Zakaz ten wynika z faktu, że wyrazisty zapach tego owocu jest wyczuwalny z odległości kilkuset metrów, a ponadto jest on nie do zniesienia dla zachodnich turystów. Za złamanie tego zakazu można otrzymać grzywnę.

Jak smakuje Durian?

Zdaniem mieszkańców Azji Durian jest najsmaczniejszym ze wszystkich owoców. Smak Duriana porównywany jest przez jednych do smaku mieszanki lodów truskawkowych i bananów, podczas gdy inni twierdzą, że smak przypomina budyń waniliowy z domieszką „egzotyki”. Jak zobaczycie na filmie poniżej smak owoców Durianu określany jest również jak „słodka, ugotowana cebula z posmakiem uprażenia” – z całą pewnością jest to niezapomniany smak.

Durian – jak jeść?

Durian spożywany jest najczęściej na surowo – łyżeczką wydrążany jest jego kremowy, podobny konsystencją do budyniu miąższ. Durian stanowi również dodatek do lodów, koktajli, wypieków oraz cukierków, a ponadto może być gotowany lub smażony. Jadalne są również nasiona śmierdzącego owocu (jego pestki smakiem zbliżone są do orzechów) – w Azji serwowane są z ryżem i cukrem po uprzednim podsmażeniu na oleju.

Durian – kalorie i właściwości odżywcze

Chociaż wiele osób odstrasza zapach Duriana, to zawiera on szereg wartości odżywczych oraz witamin – tak korzystnych dla naszego zdrowia, że mogą przekonać do jego spożywania. Przede wszystkim Durian charakteryzuje się wysoką zawartością witaminy C oraz ma całkiem sporo witaminy B. Ponadto owoce duriana charakteryzują się wysoką zawartością żelaza i miedzi (są one niezbędne dla formowania się i powstawania zdrowych czerwonych krwinek), manganu (ten z kolei pozytywnie wpływa na kości oraz skórę), potasu (odpowiedzialnego za prawidłową pracę mięśni i dobrą koncentrację) oraz kwasu foliowego (reguluje wzrost i funkcjonowanie komórek; wpływa dodatnio na układ nerwowy i mózg). W 100 gramach Duriana znajduje się około 147 kcal.

Durian pozytywnie wpływa na żołądek i polecany jest osobom, które cierpią na dolegliwości z nim związane. Ten niezwykły owoc łagodzi również podrażnienia, dlatego warto go jeść np. po zjedzeniu ostrych potraw. Pojawiły się również doniesienia, że nie wolno jeść owoców Duriana popijając kawą i alkoholem, bo może to spowodować nawet śmierć – jedni naukowcy potwierdzają tą tezę, podczas gdy inni jej zaprzeczają – lepiej po prostu nie ryzykować.

Durian – roślina lecznicza i surowiec drzewny

Durian to roślina, z której wykorzystuje się nie tylko owoce. Wspominaliśmy już o jadalnych pestkach, a to nie wszystko. Drewno z drzewa, na którym rosną owoce Durianu uważa się za bardzo twarde i wytrzymałe – stąd jest ono dość powszechnie stosowane w branży meblarskiej.

Z liści robiony jest natomiast sok, który ma zastosowanie w medycynie ludowej (wykorzystywany między innymi do leczenia anemii, obniżania gorączki, podniesienia odporności). Sok z liści Duriana uznawany jest w Azji za naturalny afrodyzjak.

Sprawdź inne egzotyczne owoce mało znane w Europie

Najniebezpieczniejszy owoc świata

Drzewo, na którym rosną owoce Durianu osiąga od 30 do 40 metrów wysokości. Spadający kolczasty owoc, którego waga sięga nawet 4 kilogramów może zranić lub nawet zabić (takie przypadki zanotowano m.in w Indonezji), dlatego też Durian uważany jest za „najniebezpieczniejszy owoc świata”.

Przysmak dla zwierząt

Zapach Duriana, który odpycha ludzi jest „magnesem” dla zwierząt. W dżungli zapach dojrzałego owocu przyciąga zwierzęta, które podczas jedzenia owocu rozprzestrzeniają jego nasiona. Niejednokrotnie małpy kradną owoce ulicznym sprzedawcom, gdyż Durian wabi je swoim intensywnym zapachem.

Durian – legenda

Według jednej z legend stary, bardzo bogaty i bardzo brzydki król nie mógł zdobyć serca młodszej kobiety, która nieustannie odrzucała jego zaloty. Wtedy król udał się do pustelnika po pomoc – ten wymieszał trzy tajemnicze składniki, które następnie polecił królowi zakopać w pałacowym ogrodzie. W miejscu, gdzie zakopane zostały składniki, które pustelnik przekazał królowi wyrosło drzewo Durian. Wybranka króla zjadła owoc i natychmiast się w nim zakochała. Szczęśliwy król natychmiast zabrał się za organizowanie wesela. Na uroczystość zapomniał jednak zaprosić pustelnika, który poczuł się urażony i w ramach rewanżu sprawił, że owoce rosnące na drzewie zaczęły śmierdzieć, a ich gładką dotąd powierzchnię pokryły kolce.

źródła: (1), (2), (3), (4), (5)