10 rzadkich artefaktów odnalezionych w zatopionych statkach

6. Rozbicie statku z epoki Kolumba

 

W roku 1503 blisko Omanu, burza zniszczyła dwa portugalskie statki. Jedna z jednostek – „Esmeralda”, została znaleziona przez brytyjskich archeologów. Dokonano także ważnego znaleziska — srebrne monety o nazwie „Indio”, o których istnieniu było wiadomo, lecz nigdy wcześniej nie widział ich na żywo. Wygrawerowane na kulach armatnich inicjały potwierdzały fakt, że kapitanem statku był Vicente Sodre, wuj znanego eksploratora Vasco da Gamy.

Jednym z najbardziej zagadkowych znalezisk stała się metalowa płytka z herbem króla Portugalii. Nikt nie wie, czym ona jest, natomiast eksperci przypuszczają, że płytka była częścią nieznanego urządzenia nawigacyjnego. „Esmeralda” zatonęła zaledwie 10 lat po odkryciu przez Kolumba Nowego Świata w 1492 roku.

 

7. Dywan Lahore

 

Wyspa Texel na Morzu Wattowym jest prawdziwym cmentarzyskiem statków. Była ona przystankiem dla żaglowców, opuszczających lub przybywających do Amsterdamu. To miejsce zawdzięczało sławę potężnym burzom, które zatopiły mnóstwo statków. W 1642 roku flota angielskiego króla płynęła z Dover do Niderlandów, kiedy w pobliżu wyspy Texel pogoda nagle się popsuła. Jeden z tuzina statków, które zatonęły tamtego dnia, został znaleziony blisko wyspy w 2014 roku. W ładowni „Gałęzi Palmowej” odnalazło się to, co zazwyczaj nie przeżywa 400 lat w oceanie — dywan wykonany z sierści i jedwabiu. Został wyprodukowany w XVII wieku w Lahaurze, dzisiaj znajdującym się na terytorium Pakistanu.

 

8. Suknia lady Kerr

 

Poza dywanem na ładowni „Gałęzi palmowej”, zachowało się jeszcze jedno wartościowe znalezisko. Badacze znaleźli blisko 400-letnią szafę na ubrania, należącą do przedstawicielki elity. Płaszcze, biustonosze i pończochy, które zachowały się w stanie prawie idealnym, były ozdobione dużą ilością srebra i złotą nicią. Szczególną uwagę zwracano na suknię w dużym rozmiarze, z damasceńskiego jedwabiu. Naukowcy przypuszczają, że suknia w szykownym stylu należała w swoim czasie, do najstarszej damy dworu – 56-letniej Gin Kerr, hrabiny Roxburgskiej.

 

9. Rzymskie leki

 

Większość wiedzy o starożytnej medycynie pochodzi z antycznych pism. W 2004 roku archeolodzy uzyskali możliwość potrzymania w dłoniach prawdziwego starożytnego lekarstwa. Przy brzegu Toskanii w 1980 roku, znaleziono resztki rzymskiego statku Relitto del Pozzino. Na jego pokładzie znajdowały się drewniane flakoniki z lekami, haczyki dla zabiegów chirurgicznych i cynowy pojemniczek. Prześwietlenie pokazało, że w środku znajduje się pięć pigułek.

Płaskie, szare pigułki pozostawały suche i nieuszkodzone dzięki hermetycznej kapsułce. To pozwoliło po raz pierwszy przeprowadzić chemiczną analizę środków, używanych przez Rzymian w medycynie. W skład lekarstwa wchodziła skrobia, wosk pszczeli, tlenek żelaza i żywica sosnowa. Naukowcy przypuścili, iż były to krople do oczu.

 

10. Sztabki z Atlantydy

 

W południowej części Sycylii, w pobliżu wybrzeża Geli, 2600 lat temu zatonął statek. W 2015 roku morscy archeolodzy odnaleźli dwa korynckie hełmy, naczynie i 39 sztabek zagadkowego metalu, znanego jedynie z greckiej mitologii i legend. Orichalcum był opisywany jako metal szlachetny, który ustępował wartością jedynie złotu. Dzieła Platona świadczyły o tym, że wydobywano go w Atlantydzie, i pokrywano nim każdą świątynię Posejdona.

W lutym 2017 na miejscu zatonięcia znaleziono kolejne 47 sztabek starożytnego stopu, który zawiera do 80% miedzi, 15-20% cynku oraz niewielkie ilości ołowiu, niklu i żelaza. Jednak nie umniejsza to w żaden sposób faktu, który nadal pozostaje tajemnicą, a mianowicie rzeczywisty wiek i pochodzenie Orichalcum. O statku, który przewoził na pokładzie najbardziej legendarny metal na świecie, nic nie wiadomo.