6. Puma Punku
Puma Punku jest jednym z czterech komponentów starożytnego miasta Tiwanaku w Ameryce Południowej. Wiek megalitycznego układu nadal pozostaje tematem żywych dyskusji, gdyż ruiny narażały się na niejednokrotne „naloty” bandytów i archeologów-amatorów. Wszystko, co mogło rzucić światło na tajemnicę Puma Punku, zostało albo zniszczone, albo skradzione.
Naukowcy są zgodni co do tego, że układ jest starszy od piramid egipskich, więc chodzi o wieku 15000 lat. Nawet Inkowie nie posiadali informacji o tym obiekcie. Na masywnych kamiennych blokach nie pozostał nawet ślad po styczności ze sprzętem budowlanym; również zaskakuje dokładność w dopasowaniu do siebie bloków. Te dane świadczą o wysokim poziomie mistrzostwa i praktycznej znajomości obróbki kamienia, wiedzy inżynierskiej i stereometrii. W mieście dodatkowo funkcjonował system irygacyjny, chroniona przed wpływem wody kanalizacja oraz układ mechanizmów hydraulicznych. Ponieważ naukowcom nie udało się odnaleźć żadnych wskazówek o mieszkańcach miasta, poziom rozwoju technologicznego pozostaje jedną z najbardziej intrygujących tajemnic.
7. Zaciski metalowe
Kontynuując historię Puma Punku, warto wspomnieć pewien interesujący szczegół – metalowe zaciski używane do łączenia dużych układów (zabytki kultury Coricancha, Ollaytantambo i Yuraq Rumi oraz świątynie starożytnego Egiptu).
Dziury i rynny znalezione na ścianach podczas prac wykopaliskowych – według opinii naukowców – były przeznaczone do transportu metalowych narzędzi. Natomiast przeprowadzona przez ekspertów analiza wykazała, że do wklęsłości wlewano roztopiony metal, więc budowniczowie mieli możliwość skorzystania z przenośnych odlewni. Oprócz tego, o ile wiadomo, w tamtych czasach jeszcze nie istniały technologie niezbędne do wytapiania metalu (przynajmniej tak uważano do niedawna). Pozostaje tylko zgadywać, dlaczego z czasem to zostało zapomniane. Naukowcy przypuszczają, iż cywilizacje, które zastąpiły te poprzednie, po prostu zignorowały wiedzę i szkice swoich poprzedników.
8. Miasto Baalbek
Starożytne libańskie miasto Baalbek jest jedną z najlepiej zachowanych pamiątek kultury starożytnego Rzymu. Znane w dawnych czasach pod nazwą Heliopolis, zaskakuje swoją majestatycznością i złożonością. Natomiast naukowcy są coraz bardziej zainteresowani ruinami megalitycznego układu, znalezionymi pod fundamentem miasta.
Wykopane bloki, ważą nie mniej, niż 1200 ton każdy. Są to największe na świecie obrobione ręcznie konstrukcje z kamienia. Archeolodzy datują ruiny na IX tysiąclecie p.n.e., ponieważ w górnych warstwach gleby znaleziono artefakty Średniej (1900-1600 lat p.n.e.) i Wczesnej (2900-2300 lat p.n.e.) Epoki Brązu. Żadna ze współczesnych technologii budowlanych, nie jest w stanie wyjaśnić, w jaki sposób nasi przodkowie dostarczali olbrzymie bloki na miejsce budowy.
9. Płaskowyż Gizy
Nie jedna setka prac naukowych jest poświęcona zagadkom starożytnego Egiptu. Dzisiaj dla nikogo nie jest tajemnicą, że konstrukcja Wielkiej Piramidy w Gizie jest systemem niesamowicie dokładnych obliczeń (wywołało to wątpliwości, co do prawdziwego przeznaczenia piramidy, która mogłaby być nie tylko grobem faraona). Ponadto, udowodniono że zniszczenie posągu Wielkiego Sfinksa, było spowodowane obfitymi opadami. Czas powstania piramidy sięga V-VII tysiąclecia p.n.e. Niektórzy naukowcy przypuszczają, że tę datę trzeba „cofnąć” o kilka tysiącleci.
Gwałtowne ożywienie egipskiej cywilizacji w III tysiącleciu p.n.e. stało się przyczyną do wysunięcia hipotezy, o istnieniu bardziej starożytnej kultury, poprzedzającej tą egipską. Ustalona również przynależność do tej kultury, takich zabytków, jak: piramida Chefrena, Teby Zachodnie i świątynia Menkaure. W trakcie ich budowy były wykorzystywane bloki z wapienia – dokładnie takie same znajdują się w fundamencie Sfinksa.
10. Gobekli Tepe
Datowany na koniec ostatniej epoki lodowej (12000 lat temu), kompleks świątyń w południowo-wschodniej części Turcji, został nazwany jednym z najbardziej znaczących odkryć archeologicznych współczesności. Wzory ceramiki, piśmienności, prototyp koła i prymitywne kompleksy metalurgiczne reprezentują sobą konstrukcji o tyle doskonałe z technologicznego punktu widzenia, że „nie pasują” do kontekstu historycznego epoki paleolitu.
Kompleks starszy o tysiące lat od Stonehengu, składa się z 20 budynków o okrągłym kształcie, ozdobionych dziwacznym wzorcem o wysokości 6 metrów i wadze około 15 ton każda. W związku z tym powstał szereg pytań, co do tego, jak prymitywna zbieracko-łowiecka cywilizacja potrafiła wykazać mistrzostwo w sztuce kamieniarstwa.
Ponieważ zniszczenie bibliotek było dosyć częstym zjawiskiem w starożytności, pozostało dosłownie kilka źródeł informacji, które mogłyby rzucić światło na tę tajemnicę. Dlatego archeologom i historykom pozostaje jedynie kontynuować swoją skrupulatną pracę, nad badaniami zapomnianych cywilizacji.
za: miridei.com
Skomentuj
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.