W powszechnej opinii instynkt przetrwania jest domeną mężczyzn, a dzieje się tak głównie ze względu na postać najsłynniejszego rozbitka świata z powieści Daniela Defoe (do napisania książki o Robinsonie Crusoe mogła skłonić go postać Alexandra Selkirka). Jednak historia zna również prawdziwe przypadki kobiet, które w niesamowity potrafiły walczyć o przeżycie. Jednym z ciekawszych przykładów jest historia Ady Blackjack – mieszkanki Alaski, która potrafiła utrzymać się przy życiu, pozostawiona samotnie na bezludnej, arktycznej wyspie. Kobieta stawiała czoła ujemnym temperaturom sięgającym -60 stopni C, lodowatym wiatrom, brakowi pożywienia i ciągłej samotności. Na początku XX wieku jej wyczyn uchodził za coś niewyobrażalnego.
Wyspa Wrangla (fot. Wikipedia)
Wyprawa dla syna
Ada Blackjack została wychowana przez grupę misjonarzy na Alasce. Osiedliła się w miejscowości Nome i wyszła za mąż. Wkrótce urodziła trójkę dzieci, ale dwoje z nich zmarło w wieku niemowlęcym. W wyniku nieszczęśliwego wypadku zmarł także jej mąż, co spowodowało znaczne pogorszenie sytuacji życiowej wdowy i kilkuletniego syna. W 1921 roku Ada Blackjack żyła w skrajnej nędzy, 23-latka musiała oddać dziecko do sierocińca, sama szukała sposobu na zdobycie pieniędzy na utrzymanie. Szybko pojawiła się okazja. Przedstawił ją kanadyjski odkrywca Vilhjalmur Stefansson, który szykował się do zdobycia dla Wielkiej Brytanii wyspy leżącej na północy Syberii, a w czasie wyprawy potrzebował kogoś potrafiącego gotować i szyć. Eskimoska nie zastanawiała się zbyt długo, choć miała świadomość, że misja jest skrajnie niebezpieczna. 15 sierpnia 1921 roku załoga złożona 4 śmiałków i Ady Blackjack dobiła do brzegów arktycznej wyspy Wrangla. Charyzmatyczny podróżnik nigdy nie dołączył do ekipy, a zapasy, w które wyposażył zespół wystarczały na zaledwie 6 miesięcy. Mężczyzna liczył, że jego wysłannicy będą mogli się pożywić dzięki polowaniom w surowych warunkach koła arktycznego. Kłopoty zaczęły się po pierwszym roku, ponieważ statek z zaopatrzeniem nie przypłynął w okresie letnim i członkowie ekspedycji stanęli przed faktem spędzenia kolejnej zimy bez odpowiedniej ilości jedzenia.
Ada Blackjack i pozostali członkowie ekspedycji na Wyspę Wrangla (fot. atlasobscura.com)
Ada Blackjack (fot. atlasobscura.com)
Samotność i przetrwanie
28 stycznia 1923 roku trójka mężczyzn wyruszyła przez zamarznięte wody Morza Czukockiego z misją sprowadzenia pomocy. Kilka godzin później nadeszła silna burza arktyczna, a ich nigdy potem nie odnaleziono. Na wyspie Wrangla została Blackjack i Lorne Knight, który chorował na szkorbut i nie mógł chodzić, więc eskimoska musiała pełnić wszystkie role w bazie, dodatkowo będąc pielęgniarką jedynego towarzysza. Knight winił kobietę za swoje położenie i oskarżał ją o niewłaściwą opiekę, co skrzętnie zapisywał w swoim dzienniku. Mężczyzna zmarł 23 czerwca. Mimo wszystko Ada nie załamała się, rozpoczynając samotnie heroiczną walkę o przetrwanie.
Przez kolejne dwa miesiące kobieta w pojedynkę polowała, wypatrywała niedźwiedzi polarnych i utrzymywała ciepło w namiocie. Koniec morderczej przygody nadszedł prawie dwa lata po rozpoczęciu pobytu na wyspie. Szwaczkę uratował inny podróżnik – Harold Noice, który także chciał zdobywać wyspy na Północy.
Ada Blackjack z synem, listopad 1923 roku (fot. TOPFOTO/ THE IMAGE WORKS via atlasobscura.com)
Sława i oskarżenia o morderstwo
Po powrocie i odebraniu niepełnej wypłaty od organizatora wyprawy, Ada natychmiast zabrała syna z sierocińca. Początkowo prasa okrzyknęła ją bohaterką, podziwiając jej hart ducha i wolę przetrwania. Jednak niedługo potem pojawiły się publikacje sugerujące, że przyczyniła się do śmierci Lorne Knight. Wynikało to z zapisków mężczyzny, a także plotek o wyrwanych stronach w jego dzienniku. Blackjack stroniła od wywiadów, wyszła ponownie za mąż i urodziła kolejnego syna. Żyła dalej skromnie do 29 maja 1983 roku, gdy zmarła w wieku 85 lat. Jej pierwszy syn Bennett powiedział w jednym z wywiadów:
„Uważam moją matkę za jedną z najbardziej kochających matek na świecie i jedną z największych bohaterek w historii eksploracji Arktyki. Przeżyła wbrew wszelkim przeciwnościom.”
Zobacz też:
• Aleander Selkirk – historia prawdziwego Robinsona Crusoe
• Victor Lustig hochsztapler, który sprzedał Wieżę Eiffla, mimo iż nie była jego własnością..
• Juliane Koepcke – historia kobiety, która przeżyła katastrofę samolotu, który spadł z 3000 metrów!
• Andre the Giant-francuski gigant który został wrestlerem
• Yaodong – chińskie domy w jaskiniach
źródło: (1), (2)
